Arubaanse vervolgopleiding tot openbaar apotheker moet aanzet zijn tot meer opleidingsapotheken in het Caribisch gebied
ORANJESTAD – Aruba beschikt sinds kort over een opleidingsplek voor de vervolgopleiding tot openbaar apotheker. Dit meldt het Pharmaceutisch Weekblad in zijn jongste editie. Initiatiefnemer Anoeska Wever hoopt op meerdere opleidingsapotheken in het Caribisch gebied.
De opleiding is volgens het weekblad een uitkomst voor Arubaanse farmaciestudenten die nu direct na het afstuderen terug kunnen keren naar hun moederland.
Wever zegt in het Pharmaceutisch Weekblad: “We merken dat veel Arubaanse apothekers niet meer terugkomen als ze eenmaal hun draai hebben gevonden in Nederland of een gezin hebben gesticht.”
Opleidingsplek
De Nederlandse woont bijna vijf jaar op Aruba en is werkzaam bij de Arubaanse Service Apotheek Botica di Servicio Eagle. Met haar apotheekteam zette ze op het eiland een opleidingsplek op voor de Vervolgopleiding Openbare Farmacie.
“Ook op Aruba moet je, als je aan de slag wilt in de apotheek, eerst de vervolgopleiding doorlopen”, legt Wever uit. Deze eis stellen zorgverzekeraar en inspectie sinds enkele jaren aan openbaar apothekers, die op het eiland werkzaam willen zijn.
“Daarnaast willen we op hetzelfde niveau farmacie bedrijven als in Nederland.” In het Caribisch gebied was tot nu toe geen mogelijkheid om je als openbaar apotheker te specialiseren.
“Dit kon zomaar betekenen dat je tien jaar weg bent uit je geboorteland. Een vervolgopleiding hier biedt uitkomst voor afgestudeerde ‘landskinderen’ die na de studie farmacie direct weer naar hun moederland willen, zegt Wever.
Lokaal
Na overleg met de Koninklijke Nederlandse Maatschappij ter bevordering der Pharmacie (KNMP) over het specialisme openbaar apotheker werd duidelijk dat het goed mogelijk is het grootste gedeelte van de opleiding lokaal te kunnen volgen. Daarvoor moest de apotheek wel eerst een Harmonisatie Kwaliteitsbeoordeling in de Zorgsector (HKZ)-certificaat behalen.
Dit is een van de eisen die de KNMP stelt aan opleidingsplekken. “Ik dacht: dat moet ons wel lukken. Mijn collega-apotheker Dasha Dubero en ik hebben hiermee ervaring. We hebben beiden in Nederland een certificeringstraject geleid, dus dat moet hier ook kunnen.”
Door de positieve houding van het hele apotheekteam hebben ze drie maanden gedaan over het certificeringstraject. Dat traject bleek ook nuttig om andere redenen.
Toeristen
“Het was een aanleiding om eens kritisch naar ons werkproces te kijken. Zo is de farmacotherapeutische zorg voor passanten verbeterd. Als ze aan de balie komen, moeten ze een passantenformulier invullen over hun medicatie, aandoeningen en allergieën. Deze informatie nemen we op in het apotheekinformatiesysteem, waardoor we betere medicatiebewaking kunnen uitvoeren.
Toeristen krijgen een kopie mee voor hun eigen apotheek. Voor onze bezoekers tijdens de nachtdienst faxen we het formulier naar de eigen apotheek. Doordat we het hele traject hebben doorlopen, zijn we als team gegroeid, aldus Wever.
Alle facetten van de opleiding op Aruba krijgen lukt nog niet. Voor de cursus tot apotheker-opleider moest Wever naar Nederland. Ook voor bepaalde cursusdagen zullen de aspirant-openbaar apotheker specialisten voorlopig nog in Nederland moeten zijn. In de toekomst hopen ze dit op afstand te kunnen doen of in een verkort traject in Nederland.
“Uiteindelijk hopen we hier een heel nieuw curriculum op te stellen, wat ook voor andere apothekers in het Caribisch gebied uitkomst kan bieden. We doen dit stap voor stap.” De eerste apotheker in opleiding tot specialist zal Adrienne Tromp zijn, een geroutineerd Arubaanse apotheker en nauw collega van Wever. “Zij heeft een tutor gekregen en staat te trappelen om te beginnen, zegt Wever.
Toekomst
In de toekomst hoopt Anoeska Wever nog meer te bereiken voor de Arubaanse farmacie. “We willen meerdere opleidingsplekken creëren op Aruba. Ook hebben de Botica di Servicio-ketens op Curaçao interesse getoond. Het zou mooi zijn als apothekers de opleiding in verschillende apotheken kunnen doen, bijvoorbeeld een jaar bij ons en een jaar in een apotheek hier of op een ander eiland.”
Ook zijn er verschillende projecten gestart. Wever: “We kijken hoe we elektronisch gegevens kunnen uitwisselen tussen apotheken en of we de zorg voor morfinepompen aan huis kunnen faciliteren. Het proces heeft ons een betere apotheek gemaakt.”
Nederlandse apotheek
Hoewel de afstand tussen Aruba en Nederland hemelsbreed bijna achtduizend kilometer bedraagt is volgens Wever het werk van een apotheker op de eilanden vergelijkbaar met het werk in Nederland. “Ook wij werken volgens de NHG-Standaarden en KNMP-richtlijnen.” Doordat op de eilanden veel artsen zijn uit Zuid-Amerika maak je ook kennis met andere richtlijnen.
“Ik vind het altijd leuk en leerzaam om te horen welke eerstekeusmiddelen artsen in andere landen gebruiken en wat de ervaringen daarmee zijn.”
Het grootste verschil tussen de zeventien botica’s op Aruba en de apotheken in Nederland is de mate van handverkoop. Die is extra groot, omdat er in de directe omgeving geen specifieke drogisten zijn en het tevens gericht is op het toerisme.
“Daar staat een apart team op van handverkoopmedewerkers. Zij krijgen allemaal de opleiding tot drogist aangeboden. Bij verkoop van NSAID’s leren ze bijvoorbeeld actief te vragen naar het gebruik van bloedverdunners. We vinden het belangrijk dat hun kennis up-to-date blijft”, zegt Wever.
Ook is de wetgeving op bepaalde vlakken wat verouderd, merkt Wever. “Zo is bijvoorbeeld de privacywetgeving nog niet geregeld zoals in Nederland. Bij het opzetten van projecten, zoals het elektronisch uitwisselen van gegevens van apotheken, moet je dus echt in het Arubaanse wetboek duiken om te kijken wat wel en niet kan.”