Aruba

Openbaar Ministerie op Aruba lijkt de weg kwijt

Openbaar Ministerie op Aruba is de weg kwijt

De openlucht vuilstortplaats van Aruba, het Parkietenbos mag de wet blijven overtreden. Het Openbaar Ministerie zegt in een persverklaring bekend te zijn met de grote uitdagingen die daar zijn, maar erop acteren is iets teveel gevraagd. Moeilijke uitdagingen aangaan vergen kennelijk meer ruggengraat dan uit het persbericht te destilleren valt: zelden slaat het OM van Aruba de plank zo mis.

Redactioneel commentaar | Dick Drayer

Procureur-Generaal Bote ter Steege doet dat misslaan op één aspect – het moet gezegd – geraffineerd. Hij bouwt namelijk een evaluatiemomentje in:

Eind 2022 is er dan ook een nieuw afwegingsmoment bij het OM voor wat betreft de verdere afdoening van de aangiften.Procureur-Generaal Bote ter Steege

Met deze slimme zet, is hij een eventuele ex-artikel 15 Sv procedure wellicht voor, onder het mom: we doen wel degelijk wat, maar niet nu. Al denk ik dat de rechter na 34 jaar vervuilen daar uiteindelijk wel een streep doorhaalt. Net als alle andere drogredenen die de Procureur-Generaal kennelijk nodig heeft om iets wat krom is recht te praten.

Drogredenen

Een van die drogredenen is dat de afvalstortplaats al ruim 60 jaar in werking is en sinds 1988, al 34 jaar zonder hindervergunning draait. Het is naar eigen zeggen de taak van het OM strafbare feiten op te sporen en te vervolgen, maar zo stelt de Procureur-Generaal: daarbij geldt wel het uitgangspunt dat de inzet van het strafrecht het ultimum remedium is en dat is kennelijk na 34 jaar nog steeds niet bereikt.

Daar denkt het OM toch heel anders over dan bij bijvoorbeeld andere misdrijven. Wie brandsticht in een woning of een bedrijf krijgt wellicht een minder coulant Openbaar Ministerie tegenover zich. Ik hoor de PG echt niet zeggen dat het strafrecht pas wordt ingezet als alle andere mogelijkheden al geprobeerd zijn, strafrecht pas als al het andere niet werkt? Volgens mij word ik toch echt meteen aangehouden.

Driehoeksoverleg

Procureur-generaal Bote ter Steege zegt dat er andere meer fundamentele oplossingen nodig zijn om de problemen bij Parkietenbos aan te pakken. Hij heeft gelijk, maar in onze rechtstaat moet ieder daar wel zijn verantwoordelijkheid in nemen en in dit geval is daar het driehoeksoverleg voor.

Overleg tussen bestuur van het eiland, het Openbaar Ministerie en de Politie om af te tasten bij wie toezicht en handhaving het best belegd kunnen worden. Nu is juist dát een groot knelpunt in de Parkietenbos-affaire. Immers het OM zelf constateert al dat de wetgeving sterk verouderd is en dat het bestuursrecht in dit geval weinig armslag heeft om bestuursdwang toe te passen of zelfs tot sluiting over te gaan.

Kennelijk bestaat dat overleg niet, want de procureur-generaal heeft het over een minister van Natuur die meerdere malen publiekelijk heeft aangegeven concrete stappen te willen zetten als het gaat om de afvalstortplaats, de afvalverzameling en dus het milieu en de natuur op Aruba. Dus geen concrete stappen in een driehoeksoverleg. Terwijl dat de plaats is waar besloten wordt, wie wat doet. En die afstemming is nodig omdat in ons rechtssysteem een delinquent slecht eenmaal veroordeeld kan worden. Of bestuurlijk of strafrechtelijk.

Extra pijnlijk in dit dossier is dat het bestuur zelf in overtreding is en dat ze door de verouderde wetgeving alleen maar de vergunning in kunnen trekken. En laat die er nou net niet zijn. Je kunt nog steeds niet intrekken, wat niet bestaat. De strafrechtelijke route is daarom de enige weg die openstaat, en dat zal eind 2022 niet anders zijn.

Poep

In een bijzin stelt het OM voorts dat er wel een hindervergunning is afgegeven voor de verbrandingsoven. Alsof dan toezicht en handhaving ophoudt te bestaan. Zeker bij de incinerator, die 24/7 poep aan het verbranden is omdat de waterzuiveringsinstallatie al jaren kapot is. En dat ook doet als de wind verkeerd staat, wat niet mag.

De poep wordt eerst te drogen gelegd, zodat stank en vliegen benedenwinds de het leven van bewoners tot hel maakt. Het staat allemaal niet in de vergunning. Net als het kappen van beschermde cactussen en vernietiging van levend koraal. Het levert allemaal een overtreding op van de vergunning en levert een misdaad op voor wat betreft het met voeten treden van natuurbeschermingswetten. Het OM kijkt het nog een jaartje aan, maar verwijst wel naar de handhavende instantie: dus poep wordt toch aangepakt?

Bewijzen

De Procureur-Generaal vindt dat het OM niet kan optreden als er niet keiharde bewijzen worden overgelegd wie de daders zijn van al die overtredingen die in de aangiftes zijn opgenomen. De wereld op zijn kop. Dus als iemand mijn huis in de brand steekt dan moet ik met bewijzen komen, anders kan het OM niets doen?

Met alle drogredenen bij elkaar strooit het Openbaar Ministerie zand in de ogen van de mensen onder de rook van het Parkietenbos.

Het bestuur lacht in zijn vuistje want de wet mag nog een jaar overtreden worden. Het OM zou een voorbeeld kunnen nemen aan haar collega’s op Sint Maarten dat zich actief bemoeit met precies dezelfde situatie op hun landfill. Of aan hun collega’s in Nederland die actief een onderzoek gestart zijn naar de milieuvervuiling door Tata Steel, de vroegere hoogovens in IJmuiden.

Bewoners

En wie zijn de dupe? Buurtbewoners worden opnieuw in de steek gelaten om de voortdurende hinder te moeten accepteren. Leven in een schoon milieu is voor hen een utopie, nu hun voorlopig enige redder in nood de weg kwijt is.


Deel dit artikel