ORANJESTAD – In zijn kerstboodschap richt gouverneur Alfonso Boekhoudt van Aruba zich tot de gemeenschap met een oproep tot hoop en saamhorigheid. Hij benadrukt dat Kerstmis een tijd is om stil te staan bij de essentiële waarden die de samenleving sterk maken, zoals empathie, respect en compassie. De gouverneur koppelt deze boodschap aan het herstel van de lora, een inheemse papegaaiensoort, als een symbool van vernieuwing en samenwerking. Hij nodigt iedereen uit om kleine daden van vriendelijkheid te tonen en bij te dragen aan een betere toekomst voor Aruba, waarin verbinding en wederzijds respect centraal staan.

Door | Alfonso Boekhoudt

Bijna tachtig jaar geleden verdween onze lora uit de natuur van Aruba. Toch, dankzij het doorgeven van Aruba’s ecologische en culturele erfenis, is de ‘lora van Aruba’ altijd in het hart van onze gemeenschap gebleven als een symbool van onze natuur en de beschermer van ons Nationaal Park.

Toen Aruba bijna een jaar geleden de lora opnieuw introduceerde – die velen als een verloren verleden beschouwden – om opnieuw vrij in zijn natuurlijke habitat te leven, werd deze prachtige papegaai een symbool van hoop, herstel en vernieuwing. Hun terugkeer in onze natuur is niet alleen een wonder van natuurbehoud, maar ook een herinnering dat wat we als voorgoed verloren beschouwden, nieuw leven kan vinden door inspanning, zorg en toewijding.

Het succes van het omkeren van het uitstervingsproces van onze lora is een levend voorbeeld van hoe we met inzet en gedeelde doelen de essentiële waarden kunnen herontdekken en versterken die ooit de basis vormden van onze samenleving. Waarden die verloren zijn gegaan of op de achtergrond zijn geraakt in ons dagelijks leven.

Waarden zoals zorg, vriendelijkheid, empathie, respect – om er een paar te noemen. Wat gebeurt er met een samenleving wanneer deze verdwijnen uit hun natuurlijke omgeving in onze relaties met familie, buren, werk en vriendschappen? Hoe vaak horen we mensen zeggen dat we afglijden en zinken naar een niveau waar we de waarden niet meer herkennen die de Arubaan altijd kenmerkte?

Hoeveel angst en vrees ontstaan door de twijfels die we als mensen kunnen hebben, kijkend naar hoe ons eiland verandert meer dan we zouden willen. Twijfels over wie we willen zijn in de toekomst, waar ons land naartoe gaat, wat er zal gebeuren met onze dierbaren die opgroeien, wat het resultaat zal zijn van de stedelijke ontwikkeling ten koste van onze natuur, welk effect klimaatverandering zal hebben op ons eiland, wat er met onze kinderen zal gebeuren als er niet betere bescherming voor hen komt? Hoe kunnen we onze problemen van kosten van levensonderhoud, huisvesting, criminaliteit (vooral onder onze jongeren) en de afbrokkelende gezinsstructuren oplossen?

De angst en vrees die deze twijfels oproepen, zijn reëel en soms intens voelbaar. Toch is de kersttijd een herinnering dat, ondanks onze verschillen, we handen ineen kunnen slaan, samenwerken, opbouwen en beschermen wat van ons is, en zo de waarden nieuw leven inblazen die ons een gevoel van toevlucht en bescherming gaven.

“Wees niet bang; want ik kom jullie goed nieuws brengen. Dit nieuws zal het hele volk heel blij maken. Vandaag is jullie Redder, de Messias, Heer, geboren in de stad van David. Dit is het teken dat jullie weten dat ik de waarheid spreek: jullie zullen een baby vinden, in doeken gewikkeld, liggend in een kribbe,” zo kondigden de engelen de geboorte van onze Verlosser aan de herders aan.

De hoop die wij als kinderen van God dragen, is niet gebaseerd op het feit dat we alles kunnen terugdraaien naar hoe het vroeger was. Hoop is een overtuiging dat we de uitdagingen die voor ons liggen, aankunnen. Hoop bevat een grote dosis geloof dat het resultaat ten goede komt aan onze gemeenschap. Wat was, is verleden tijd en we kunnen dat niet veranderen. Wat we wel kunnen doen, is ons aanpassen. Aanpassen hoe we omgaan en omgaan met al onze uitdagingen om ons te ontdoen van angst en vrees. Zo kunnen we de waarden herijken waar onze samenleving zo naar verlangt.

En onze eigen acties zijn de bron van deze aanpassing.

Denk alleen aan de eenvoudige manieren waarop we anderen in onze omgeving kunnen helpen, of het nu een familielid, buur of kennis is. Wat kost het om hen blij, waardevol en tevreden met zichzelf te laten voelen? Vaak kan een klein gebaar van compassie en broederschap. En wat vind je in jezelf? Er is geen grotere voldoening dan wanneer je bijdraagt aan het geluk van een ander, of hen helpt hun potentieel te verwezenlijken, of hen de waarde van wat ze hebben te laten waarderen; het geeft je meer vreugde dan je in woorden kunt uitdrukken. Hoe meer liefde en genegenheid we tonen, hoe minder ruimte er is voor angst en vrees.

De bron van wat we als volk het meest nodig hebben, zit in onszelf.

Dit kan beginnen met nederige en eenvoudige stappen – zoals het Verhaal van de Geboorte ons leert. Verwaarloos daarom de kleine mogelijkheden en kansen die binnen handbereik liggen niet om een handje te helpen aan degenen om je heen. Het zijn de kleine dingen in het leven die een groot verschil kunnen maken. En zelfs als het lijkt alsof de situatie hopeloos is, geef niet op, een enkele daad kan een ander inspireren om zich bij je zaak aan te sluiten!

Kerstmis is voor ons een herinnering aan hoop in een tijd waarin we geconfronteerd worden met een ontkoppeling van datgene waar we voor staan. Het is de tijd om na te denken over onze motieven om dankbaarheid te voelen, maar ook om de kracht terug te vinden om de waarden te herintroduceren die onze gemeenschap sterk maken. Laten we de boodschap van Kerstmis accepteren, het verhaal van wedergeboorte, dat ons inspireert om te zoeken naar wat ten goede komt aan ons allemaal. Iedereen kan bijdragen aan het leven van een ander om van Aruba een mooier eiland te maken, en dat is het kerstcadeau dat we elkaar kunnen geven.

Dank u dat ik uw huis mag binnentreden via deze kerstboodschap, waar velen van u samenkomen met familie en vrienden. Samen met mijn vrouw Hanneke en mijn kinderen wens ik u allen een Zalig Kerstfeest en een Nieuwjaar vol zegeningen.