ORANJESTAD – Anouk Balentina heeft koning Willem Alexander een openbrief gestuurd de problematiek van het Parkietenbos op Aruba. De activiste wil dat de Koning ingrijpt om te zorgen dat de fundamentele rechten op gezondheid, ongestoord leven en een schoon milieu gewaarborgd blijven in heel het Koninkrijk en dus ook voor de buurtbewoners van het Parkietenbos.

Balentina weet dat de koning geen politieke verantwoordelijkheid draagt – die ligt bij het Nederlandse kabinet – maar herinnert hem wel aan de Constitutionele verantwoordelijkheid die hij draagt, zoals uitgesproken tijdens de aanvaarding van zijn koningschap: “Want het feit dat de Koning geen politieke verantwoordelijkheid heeft, betekent niet dat hij geen eigen verantwoordelijkheid draagt. Anders zou de eed, die ook ik zo dadelijk in deze Verenigde Vergadering zal afleggen, betekenisloos zijn.”

Window dressing

De regering is volgens Balentina druk bezig geweest met window dressing door alle plaatsen waar de koning komt niet alleen schoon te maken, maar vooral ervoor te zorgen dat hij geen ellende te zien krijgt. 

“Zelfs musea, die al jaren voor de bevolking gesloten zijn, worden speciaal voor u een dag geopend. Zo wordt ook snel de weg naar het bestuurskantoor met een nieuwe asfaltlaag bedekt, terwijl sommige wijken al jaren smeken om de zandwegen vol kuilen van enig asfalt te voorzien. Ook rijden plotseling koortsachtig grote dumptrucks vol zand de Parkietenbos afvalberg op, -vanuit uw vliegtuig bij de landing op ons vliegveld al zichtbaar-, om deze af te dekken in de hoop dat de spontane branden, waar wij regelmatig onder de toxische rook van liggen, gedurende uw aanwezigheid niet uitbreken.” 

Jarenlange noodkreten van Balentina bij alle lokale instanties hebben tot nu toe niets opgeleverd. “Met alle instanties bedoel ik ondermeer de regering, de diverse verantwoordelijke ministers, het Parlement, het Openbaar Ministerie, de Gouverneur en de nationale rechters.”

“Maar ook bij internationale organisaties en de diverse staatssecretarissen belast met Koninkrijkszaken en de Tweede Kamer, hebben tot nu toe niet geholpen. Ik heb zelfs een persoonlijk gesprek gehad met Alexandra van Huffelen die u momenteel vergezelt, maar zie daarvan nog geen enkel resultaat.”

Waarborg

“Als Koninkrijksburgers genieten wij op deze wijze geen waarborg op Koninkrijksniveau”, concludeert Balentina. Het is volgens haar hier dat de Koninkrijksregering een rol moet spelen op grond van de waarborgfunctie zoals verankerd in het Statuut. 

“Het Koninkrijk kijkt tot nu toe bewust de andere kant op en stelt steeds dat het een autonoom probleem van Aruba is. Maar dat stadium is allang gepasseerd. Het kan niet zo zijn dat het woord autonomie als excuus gebruikt wordt om zodoende toe te laten dat onze mensenrechten blijvend vertrapt worden door het lokale bestuur. Redres, -een structurele en duurzame oplossing-, is niet mogelijk juist omdat Aruba, als autonoom land binnen het Koninkrijk, zelf niet de deskundigheid, de wetgeving en de capaciteit bezit om het afvalprobleem daadwerkelijk op te lossen.

Conclusie

“Laat u zich dus geen zand in de ogen strooien”, besluit de activiste. “Voorop moet staan dat we het notabene over fundamentele mensenrechten hebben waar iedere burger binnen het Koninkrijk op dezelfde wijze recht op heeft. Het kan toch niet zo zijn dat wij Koninkrijksburgers in Aruba een andere invulling krijgen van onze mensenrechten dan elders in het Koninkrijk?”