ORANJESTAD – Jurist Lincoln D. Gomez hekelt de gebrekkige naleving van consumentenrechten op Aruba. Hoewel de Arubaanse wet consumenten duidelijk beschermt, ontbreekt het vaak aan handhaving en bewustzijn, waardoor consumenten worden uitgebuit. Veel winkeliers bieden onredelijk korte garanties op producten en maken gebruik van thermische bonnen die snel vervagen, wat het voor consumenten moeilijk maakt om aanspraak te maken op garanties.

Daarnaast negeren sommige bedrijven belastingwetgeving door het verstrekken van niet-conforme bonnen. Gomez roept op tot actie van instanties zoals de AFTA en de belastingdienst om retailers en banken, zoals ArubaBank, verantwoordelijk te houden voor hun praktijken.

door | Lincoln D. Gomez

Burgerlijk Wetboek

Het Burgerlijk Wetboek van Aruba biedt duidelijke consumentenbescherming via verschillende belangrijke artikelen van het Burgerlijk Wetboek. Deze secties stellen consumentenrechten vast wanneer producten niet voldoen aan de normen die zijn overeengekomen op het verkooppunt. Helaas negeren veel retailers deze regels, waardoor consumenten in een frustrerende situatie terechtkomen.

Wanneer u een product koopt, moet het voldoen aan de kwaliteiten die u redelijkerwijs mag verwachten op basis van de aard van het product en de door de verkoper verstrekte informatie. Als het niet voldoet aan de kwaliteiten die nodig zijn voor normaal of overeengekomen gebruik, hebt u het recht om een ​​klacht in te dienen.

Als u bijvoorbeeld een laptop koopt en deze na een paar maanden niet meer werkt, kan dit een schending van uw rechten zijn, aangezien het product niet presteert zoals redelijkerwijs verwacht voor zijn levensduur. Evenzo kan het kopen van kleding die na een paar wasbeurten aanzienlijk vervaagt of krimpt, ondanks het volgen van de onderhoudsinstructies, ook non-conformiteit vormen volgens de wet. Bovendien, als u een specifieke maat kleding bestelt en de verkeerde maat wordt geleverd, heeft de verkoper de overeengekomen voorwaarden niet nageleefd en hebt u het recht om een ​​oplossing te zoeken.

Als het product niet voldoet aan de overeenkomst, kunt u binnen een redelijke termijn om reparatie of vervanging verzoeken. Als de verkoper het probleem niet snel oplost, kunt u om een ​​prijsverlaging vragen of, in ernstigere gevallen, het contract ontbinden en een terugbetaling eisen.

U kunt de overeenkomst ontbinden en terugbetaling eisen als de verkoper het gebrekkige product niet binnen een redelijke termijn kan repareren of vervangen of als reparatie niet mogelijk is.

Als een gebrek zich binnen zes maanden na aankoop voordoet, veronderstelt de wet dat het bestond op het moment van levering, tenzij de verkoper het tegendeel bewijst. Dit verschuift de bewijslast naar de verkoper, wat extra bescherming biedt aan consumenten.

Interessant genoeg is deze zes maanden durende veronderstellingsperiode vaak veel langer dan de korte garanties die veel retailers op het eiland doorgaans bieden, die kunnen variëren van een paar dagen tot een paar maanden. Deze discrepantie maakt consumenten kwetsbaar, aangezien veel retailers kortere garantieperiodes hanteren om verantwoordelijkheid voor defecte producten te vermijden, ook al biedt de wet sterkere bescherming.

Deze wettelijke bepalingen zouden consumenten vertrouwen moeten geven. Helaas voldoen veel retailers hier niet aan, hetzij uit nalatigheid of opzettelijke vermijding.

Korte garanties en vervagende kassabonnen

Een terugkerend probleem op Aruba is dat retailers onredelijk korte garanties opleggen, met name op dure elektronica. PriceSmart biedt bijvoorbeeld garanties van drie dagen tot drie maanden op artikelen als grote tv’s en computers – producten waarvan ieder redelijk persoon zou verwachten dat ze meerdere jaren meegaan. In landen als Nederland hebben rechtbanken bepaald dat dergelijke dure producten met langere garanties moeten komen, die de verwachte levensduur van het artikel weerspiegelen.

Wat dit probleem nog erger maakt, is dat klanten de originele bon moeten tonen om aanspraak te maken op garantieservices. Veel retailers printen bonnen op thermisch papier, dat snel vervaagt – soms zelfs voordat de garantieperiode is afgelopen. Deze praktijk is vooral frustrerend voor consumenten, aangezien winkels als PriceSmart een digitaal overzicht hebben van alle aankopen via hun lidmaatschapsprogramma . Waarom zou je een fysieke bon eisen als de informatie al elektronisch is opgeslagen?

Bovendien roept de lidmaatschapsvereiste van PriceSmart zelf zorgen op onder de concurrentiewetten van Aruba. Door de verkoop te beperken tot alleen leden, beperkt de winkel de toegang tot haar producten, wat sommige consumenten oneerlijk kan benadelen. Dit is iets dat de Aruba Fair Trade Authority AFTA zou moeten onderzoeken om ervoor te zorgen dat het lidmaatschapssysteem voldoet aan de lokale concurrentieregels.

Retourbeleid

Nadat ik het retourbeleid op de website van PriceSmart van bovenaf heb bekeken, vind ik dat het tekortschiet en dat er aanzienlijke aanpassingen nodig zijn om te voldoen aan de lokale Arubaanse wetten. De restrictieve retourperiode van 30 dagen van het beleid, het aandringen op de originele factuur en het vertrouwen op externe servicecentra, passen niet bij de bredere consumentenbescherming die wordt geboden door het Burgerlijk Wetboek.

Met name het vermoeden van gebreken van zes maanden en het recht op remedies zonder onnodig ongemak. Om consumenten beter van dienst te zijn en te voldoen aan wettelijke vereisten, zou PriceSmart zijn retourtermijnen moeten verlengen en flexibelere praktijken moeten hanteren die moderne administratie en lokale regelgeving weerspiegelen.

Ontvangstbewijzen

Een ander probleem waar consumenten op Aruba mee te maken krijgen, is het gebruik van niet-conforme bonnen, met name in bepaalde populaire “Chinese” supermarkten en gemakswinkels. Neem bijvoorbeeld Wing Tun Home Center . Deze winkel geeft vaak bonnen uit die niet-beschrijvend zijn, geen belastingnummer hebben en niet in volgorde staan, wat in strijd is met de BBO-belastingwetten van Aruba .

Toen ik dit probleem bij een kassier aankaartte, kreeg ik als alternatief een handgeschreven bon met een blauwe stempel aangeboden, wat opnieuw niet in overeenstemming is met de BBO-belastingwetten. Het is zorgelijk dat een bedrijf van deze omvang met dergelijke praktijken opereert. Ik heb ook Tin Wei Supermarket gecontroleerd , dat dicht bij mijn huis ligt, en ontdekte dat hun bonnen ook niet-conform waren. De volgende keer dat u bij een winkelier iets koopt, kijk dan op de bon om te zien of uw winkelier zich aan de wetten houdt of niet.

Zou deze modus operandi ook doelbewust kunnen worden gebruikt om BBO en andere belastingen te ontduiken? Als niet-naleving van belastingwetten wijdverbreid is onder deze retailers, roept dat de vraag op: waarom doet de belastingdienst niet meer om de regels te handhaven?

Ambtenaren zijn zich vast wel bewust van deze praktijk, aangezien veel mensen – inclusief belastingambtenaren – bij deze winkels winkelen. Het is misschien tijd dat de belastingdienst deze bedrijven eens nader onder de loep neemt en ervoor zorgt dat ze de wet naleven. Ik vraag me af of dit op de radar van onze belastingdienst staat .

Storing bij ArubaBank

Problemen met consumentenbescherming op Aruba beperken zich niet tot retailers. Onlangs ondervond ArubaBank een systeembrede storing die duizenden klanten en bedrijven trof. Dit was niet de eerste keer. Lonen liepen vertraging op en online bankieren was van vrijdagochtend tot zaterdagavond ontoegankelijk. Terwijl de bank excuses aanbood, vragen veel klanten zich af: is een excuses genoeg? Wat moesten mensen doen als ze geen betalingen konden ontvangen of doen?

Wanneer een systeemstoring het financiële leven van zoveel mensen beïnvloedt, zouden banken meer moeten bieden dan alleen een “sorry”. ArubaBank zou moeten kijken naar het compenseren van klanten voor financiële verliezen, vertragingen of ongemakken die door de storing zijn veroorzaakt.

De humoristische memes die tijdens de downtime circuleerden, waren misschien vermakelijk, maar ze lossen het echte probleem niet op. Consumenten verdienen verantwoording en in sommige gevallen financiële compensatie voor de verstoringen. ArubaBank zegt tenslotte dat ze het “begrijpt”, maar daden spreken luider dan slogans.

AFTA

De Fair Trade Authority (AFTA) van Aruba speelt een rol bij het beschermen van consumentenrechten en het waarborgen van eerlijke concurrentie, maar tot nu toe is het agentschap niet erg proactief geweest.

Te vaak komt de last van het indienen van klachten rechtstreeks op de schouders van consumenten terecht, die mogelijk niet de tijd of middelen hebben om zich te verzetten tegen overtreders. Hoewel het begrijpelijk is dat AFTA zich nog steeds ontwikkelt als waakhond voor concurrentie, is het hoog tijd dat ze hun spel opvoeren.

Misschien staat AFTA nog in de kinderschoenen en leert het kruipen voordat het kan lopen. Maar om een ​​volwassen en effectieve autoriteit te worden, moeten ze een proactievere rol op zich nemen, klachten van consumenten onderzoeken en twijfelachtige bedrijfspraktijken aanpakken voordat ze uit de hand lopen.

Actie

Het is tijd dat retailers en ArubaBank hun spel opvoeren en meer doen om consumenten te beschermen. Van onduidelijke retourbeleid tot systeemstoringen, bedrijven moeten prioriteit geven aan consumentenrechten en transparante, klantvriendelijke praktijken implementeren. Als ze geen actie ondernemen, is het essentieel dat regelgevende instanties zoals AFTA en de belastingdienst ingrijpen en naleving afdwingen. Alleen door strenger toezicht kunnen we ervoor zorgen dat consumenten de eerlijke behandeling krijgen waar ze wettelijk recht op hebben.

Zonder hun tussenkomst zullen bedrijven hun klanten blijven uitbuiten en hebben ze weinig mogelijkheden om iets te ondernemen.

Als consument, vergeet niet dat u rechten hebt. Aarzel niet om terug te vechten als u oneerlijke praktijken tegenkomt. Door collectief uw stem te laten horen en beter te eisen, kunnen we een eerlijkere markt creëren voor iedereen.