‘Aruba is geen happy, maar een heavy island’

Arubaanse kinderen behoren tot de dikste van de wereld. Dat schrijft huisarts Danka Stuijver in een column in de Volkskrant. Zij woont en werkt op Aruba en stelt dat acht op de tien Arubanen te zwaar is en de helft aan obesitas lijdt.

Liefst vijftig procent van de kinderen onder de tien jaar heeft overgewicht. Fastfood restaurants op elke spreekwoordelijke hoek van de straat is niet het enige probleem, stelt Stuijver. Ook de prijzen voor gezond voedsel in de supermarkt zijn extreem hoog, terwijl de gemiddelde Arubaan rond moet komen van nog geen tweeduizend gulden per maand.

De huisarts zegt dat er geen ontkomen aan is voor wat betreft de vele fastfoodrestaurants op het eiland. Op weg naar huis van haar praktij telt ze vijf Wendy’s, drie McDonald’s, twee Pizza Hut(ten), vijf KFC’s, drie Burger Kings, twee Taco Bells, vijf Dunkin’ Donuts, tientallen lokale (afhaal)restaurants en foodtrucks die gefrituurde snacks verkopen.

Heavy

‘One happy island’ is de slogan van Aruba, maar inmiddels wordt het volgens Stuijver steeds vaker ‘one heavy island’ genoemd.

Met het hoge percentage overgewicht behoren Arubaanse kinderen, volgens de WHO, tot de dikste van de wereld. Dit vertaalt zich volgens de huisarts in de ontwikkeling van allerlei chronische aandoeningen zoals gewrichtspijnen, hoge bloeddruk, kanker en suikerziekte.

Uit cijfers blijkt volgens Stuijver dat meer dan zestien procent van de bevolking aan suikerziekte lijdt, waarvan negentig procent aan het niet aangeboren type 2, terwijl het wereldgemiddelde op acht procent ligt. Ook het percentage vrouwen dat borstkanker krijgt is volgens haar hoger dan in de rest van de wereld. Dit kan deels worden verklaard door overmatig vetweefsel dat leidt tot een verhoogde concentratie oestrogenen in het lichaam, waardoor het risico op borstkanker toeneemt.

Prijzen

In een poging dec overgewichtsproblematiek te verklaren schrijft de huisarts onder meer dat de prijzen in de supermarkt hoog zijn. Sinds de crisis in Venezuela de handel in groente en fruit heeft platgelegd, wordt 95 procent geïmporteerd per vliegtuig en is daarmee gemiddeld twee tot drie keer zo duur als in Nederland. Terwijl een gemiddelde Arubaan volgens Stuijver moete leven van een minimumsalaris van officieel 900 euro per maand.

Er zijn volgens de huisarts meer factoren die een rol spelen in het ontstaan van overgewicht op dit eiland. Naast armoede noemt zij stress vanwege de vele banen die een Arubaan nodig heeft om te kunne overleven. Als voorbeeld noemt zij een alleenstaande moeder van een jongetje van anderhalf jaar oud, die twee banen heeft en zes dagen in de week om acht uur ’s avonds uitgeput thuiskomt met een afhaalmaaltijd die ze samen met haar zoontje opeet.

Nationaal preventieplan

De overheid is bezig met het uitrollen van een nationaal preventieplan, zo beëindigt de huisarts haar column. Daarin wordt tot nu toe met name ingezet op gezondheidsvoorlichting, maar er zijn meer speerpunten. Aanspreken op gedrag en verantwoordelijkheid door ook obese beleidsmakers is niet voldoende, het geven van kennis en gezondheidsvaardigheden niet genoeg.

Dan moet worden gekeken naar de omgeving, de omstandigheden waarin Arubanen leven en opgroeien. Want als die niet veranderen, zullen de inwoners én het obesitasprobleem alleen maar in omvang blijven groeien, aldus Stuijver.

• 
  Dag van Obesitas: Aruba massaal te dik
• 
  Aruba opent gratis Healthy Lifestyle Center voor gemeenschap
• 
  Eerste tumor met nieuwe apparatuur ziekenhuis Aruba verwijderd
• 
  RIVM: Covid-19 loopt drastisch terug op de Caribische eilanden
• 
  Acht ambtenaren op Aruba gaan tabakswet handhaven